Op de facebook groep van Vaccinvrij geplaatst op 14 mei 2018.

Geachte prof. dr. Pierik,

Allereerst wil ik U een welgemeend compliment maken. In de Nieuwsuur-uitzending van gisteravond hoorde ik uit Uw mond de meest verstandige woorden inzake verplichting tot vaccinatie die ik tot nu gehoord heb. De gangbare theorie over kudde-immuniteit geeft aan dat lang niet de hele bevolking gevaccineerd hoeft te zijn. U stelde voor om, zolang het beoogde percentage wordt gehaald, de mensen die reden hebben om niet te vaccineren ook niet te dwingen. Hiermee verraadt U - in mijn ogen - Uw filosofische achtergrond: verplichting tot vaccinatie is utilitarisme in de vorm van tirannie van de meerderheid. Dat verdraagt zich slecht met artikel 11 van onze grondwet. De grondwet - de basis van onze democratie - zal geen weldenkend mens geweld aan willen doen.

In de Nieuwsuur-uitzending kreeg ik geen antwoord op een zwaarwegende vraag met betrekking tot verplichte vaccinatie die ik al lange tijd overweeg. De vraag betreft aansprakelijkheid voor schade bij verplichte vaccinatie, dus een juridische kwestie.

U weet vanzelfsprekend dat van vaccinatie niet alleen goede resultaten worden verwacht, maar dat er ook schade uit kan ontstaan. Dit blijkt uit de talloze rechtszaken waarbij vergoeding voor de schade is toegekend maar ook rechtstreeks uit de bijsluiters bij de vaccins waarin de fabrikanten zelf kenbaar maken dat er schade kan ontstaan, en ook welke.

De arts die een vaccinatie verricht heeft wettelijk een inspanningsverplichting, geen resultaatverplichting. Als een vaccin dus geen heilzame invloed heeft is de arts daarvoor niet aansprakelijk. Als de (wets)persoon toestemming geeft voor de vaccinatie van zichzelf of zijn/haar minderjarige kind, dan neemt die persoon volgens "volenti non fit iniuria" ofwel "nulla iniuria est, quae in volentem fiat" daarmee wettelijk ook het risico op schade van de arts over. Als de persoon geen toestemming geeft en de arts niet vaccineert - het huidige rijks vaccinatie programma is vrijwillig - kan er geen schade ontstaan.

Bij een verplichte vaccinatie komt de zaak anders te liggen. Nu zorgt "volenti non fit iniuria" ervoor dat als de persoon niet instemt en de arts toch vaccineert, de aansprakelijkheid voor schade bij de arts komt en blijft. Mocht er onverhoopt een (1) geval van autisme ontstaan, dan heeft de arts een probleem; mochten het meer gevallen worden dan loopt de arts het risico om failliet te gaan op het voldoen van de toegekende schadevergoedingen.

Mijn vraag is: omdat een arts dit risico loopt, zal hij/zij bij invoering van verplichte vaccinatie de keuzemogelijkheid krijgen om zijn beroep uit te oefenen maar mensen die niet instemmen met de verplichte vaccinatie dan ook niet te vaccineren, teneinde zijn levensonderhoud niet op het spel te hoeven zetten? Of zal bij verplichte vaccinatie de staat borg staan voor de arts en alle schadeclaims van hem/ haar overnemen? De arts heeft immers gehandeld in opdracht.

In dat laatste geval is mijn vervolgvraag: hoe zal de maximaal acceptabele hoogte van de schadeclaims worden ingeschat die de staat bereid is te dragen ten gevolge van verplichte vaccinatie?

U sprak in de uitzending met beslistheid over vaccinatie. Als filosoof en wetenschapper zult U zich altijd op de bronnen baseren. Zoudt U mij de bronnen van Uw kennis over vaccinatie willen noemen? De gangbare tekstboeken voor school en universiteit en zelfs het boek "Immunologie" uit 1988 van prof. dr. Jan G. van der Tweel en een keur van Nederlandse wetenschappers schieten allen in wetenschappelijk opzicht tekort inzake vaccinatie. U zult dat ook zeker gezien hebben en betere bronnen gevonden hebben. Die wil ik graag hebben en bestuderen.

Met vriendelijke groet,

Dr. Toon Weisenborn,
Nordhorn,
Duitsland.